wyjazd wsześnie rano, czyli o 11 ;), slonko swieci, wiaterek wieje w twarz... wyruszam na Ślężę. Byle na Bielany dojachać, to już sie na widok będe kierował. trasa nr 8 i aż pod samą gore niemal. Po drodze pomocny starszy biker z GPSem staral sie wesprzec mnie na skrzyzowaniu, bo sie pogubiłem, on zreszta jeszcze bardziej. Od Sobótki staram sie wjechać szlakiem pieszym, bo oceniłem go jako słaby... jak bardzo ta ocena była błędna dowiedziałem sie dość szybko i boleśnie. Na szczeście normalna trasa przecina dosyć często pieszy szlak, przynajmniej na poczatku, także moglem normalnie podjechać. Na szczycie zimno, ale coż, czekolada i kanapki jak zawsze dadzą rade. I zjazd... niezapomniane wrazenia, szczegolnie w momencie gdy na dole okazalo sie ze max speed osiagniety (mimo strachu) 63 km/h (asfalt byl na zjezdzie od pewnego momentu), a i klocki to odczuły. Powrot juz nieco bardziej przemyślaną trasą. Trzeba to powtórzyć, może w tym roku?