Nadeszła ta chwila... Oldsmobile odzyskał zdolność przemieszczania się. W sobotę zakupiłem dętki i zestawik łatki + klej + łyżki (TAK!!!). Dzięki temu niesamowicie prostemu narzędziu - sztuk 3, kolor czarny, made in china - udało mi się, tym razem bez błędu, bez przecięcia dętki w ostatnim manewrze, wymienić pneumatykę pojazdu. Czynu tego dokonałem późnym wieczorem dnia 11.04. I tak nie było co robić, bo żałoba... Niestety było tak późno, że nawet świateł nie znalazłem i nie było jazdy próbnej.

Nowe wąskie, z pięknymi białymi paskami odblaskowymi oponki poprawiły zarówno wygląd jak i, a właściwie przede wszystkim własności trakcyjne, czy też jezdne Oldsa. Teraz Olds zyskał na wyrywności i lekkości prowadzenia przy prędkościach w okolicy 30kmh. Czego mu jeszcze brakuje? Ostrości oczywiście ;-) Ale spokojnie, o ile biopace trzyma się wyśmienicie, to łańcuch i kaseta, jako że w ogóle o nie nie dbam i jeżdżę na suchym bardziej niż Gobi i Kalahari napędzie pewnie niebawem wydadzą ostatnie tchnienie... No, chyba że, moc 105 i 600EX jest aż tak niesamowita...

Dzisiaj na start powiało standardem - dojazd na uczelnie. Co prawda w celach nieco odmiennych niż to zwykle bywało, bo teraz - pracuję ;-) ale trasa dziwnym trafem pozostała ta sama.

Za to wieczorkiem pozwoliłem sobie na maleńki najt rajd. Udało mi się wygrzebać światła, więc wpadłem na moją ulubioną nocną ulicę - Armii Krajowej. Tym razem jechałem ścieżką ciągnącą się przy niej, głównie ;-) Ogólnie fajnie się jeździ, ale olds potrzebuje zmiany siodełka, kierownicy, pedałów i hamulców... dokładnie w tej kolejności.

Jako, że wczorajszy wyjazd udał się bardzo super fajnie, nie mogliśmy odpuścić dzisiejszego dnia. Tym bardziej było to nie do pomyślenia, że jakby nie patrzeć słonko zacnie przyświecało i zza okna pogoda prezentowała się wybornie. Tuż po opuszczeniu uszczelnionego - jakby nie patrzeć - schronienia, okazało się, że fakt, iż zaokienne grusze jakiś pajac postanowił wyciąć jakiś czas temu ma kolejną wade - patrząc przez okno nie ma po czym ocenić czy i jak mocno wieje wiatr.

A wiał, jakby to określili ludzie z marketingu wojaka wszechmocnego: "z mocą, siłą i bezkompromisowością". Przez to, że wczoraj jechaliśmy na północ to dzisiaj trzeba było pojechać na południe - w kierunku totalnego wmordewiatru. Brat miał wyjątkowo niemrawy start, nie chciało mu się nawet do 20kmh rozpędzić, ale że początkowo w planach było zrobić 30km tępem niedzielnych turistasów to się dostosowałem. Brat zaproponował jazdę czerwoną trasą na kluczbork, co prawda to miało być koło 55km według mojej szybkiej oceny, jednak mimo wiatru nie jechało się źle, a pogoda raczej nie zachęcała do powrotu na jame.

Z kolejnymi kilometrami zaczynałem pracować na średnią, żeby chociaż te 20 wyszło. Jednak po asfalcie wypada mieć przynajmniej tyle, nawet jeżeli wieje wiatr który na zjeździe na paruszowice sprawiał, że bez pedałowania rowery nie chciały nawet 20 jechać! Trzymając 22/23kmh jechaliśmy przed siebie. Miał być spokojny niedzielny spacerek, ale te 22/23kmh pod taki wiatr można spokojnie nazwać dziczeniem. Załączył mi się dzisiaj efekt dzika, dziczyłem pod górkę, pod wiatr, trzymałem tempo jakby mi się tempomat załączył, fajnie mi się udawało motywację znaleźć, ten rok mógłby być na prawdę mocny, bo psychicznie powracam do formy. W zeszłym roku właśnie psychika przeszkadzała mi w osiąganiu czegoś większego, teraz mam nadzieję tej najgroźniejszej bariery się pozbęde.

Przed Bąkowem na betonówce dojazdowej do niego miałem mały kryzys, z 25 spadłem na 20 które też miałem problem utrzymać. Przełamanie nastąpiło dosyć szybko i z 20 zrobiło się nagle 28, w ostatnich fragmentach betonówki, mimo wmordewiatru... To było zaskakujące, nie spodziewałem się takiej mocy po sobie, nie po tak długiej przerwie. Bąków był także punktem nawrotu, zmieniliśmy wreszcie kierunek a wraz z nim zmienił się wiatr. Na odcinku głównej który przejechaliśmy padł rekord prędkości na trasie 34 kmh ;-) Za to trzymany praktycznie do zjazdu przy basenie.

Na polnych nieco się pogubiliśmy, całe szczęście że też się tam kiedyś pogubiłem i wróciliśmy betonem na szlak i wbiliśmy na leśną górkę :D pierwszy raz w życiu odważyłem się zjechać z jej stromej krawędzi. W sumie bez hopki nie jest taka zła, jej kąt oceniam na mniejszy niż "niewłaściwy zjazd" z wieży w bolesławcu. Oczywiście na hamplach zaciśniętych się zsuwałem, bo siodełka zniżyć nie mogę, a z kierą prawie 20cm poniżej siodełka i bez amora nie jestem za bardzo dostosowany do zjazdów.

Powrót z Kluczborka już standardem zajechał, przez Skałągi i rundka wokół zalewu, dzisiaj bez popasu. Ogólnie na trasie za bardzo popasów nie było, jedynie na tankowanie, chociaż za wiele do tankowanie nie mieliśmy, pewnie znowu się odwodniłem... Co nie zmienia faktu, że od Kluczborka praktycznie nie spadaliśmy z 28kmh, a były i znacznie szybsze fragmenty, jak choćby zjazd do Kochłowic gdzie padł dzisiejszy rekord prędkości (chyba też tegoroczny).

Trasa:
Byczyna (28kmh na zjezdzie ;-) -> Paruszowice -> Dobiercice -> Łowkowice (wiatr twarzowy ale już nie bezpośrednio) -> Maciejów (znowu centralny wmordewiatr) -> Kobyla Góra -> Biadacz -> Bąków -> Kluczbork -> Smardy Górne -> Unieszów -> Skałągi -> Kochłowice -> ZALEW -> Polanowice -> Byczyna

Wreszcie święta, wreszcie siadłem na rower. Mieliśmy na te święta ambitne plany z bratem, jednak 20 stopniowych upałów tej wiosny nie wystarczyło do świąt. W zasadzie to jeszcze wczoraj bałem się czy z tych całych planów nie przejażdżka wokół zalewu czy ewentualnie terenowa 30stka, bo jak jechałem pociągiem do domu to za oknem pogoda zachęcała do wyjazdu na narty.

Głód roweru zrobił jednak swoje. Zakupiliśmy glaciere i ruszyliśmy na początek mało ambitnie, pod hasłem "na Bolesławiec". Już po pierwsym kilometrze od domu hasło pozostało hasłem, a droga jednak poszła w swoją stronę. Jednak pozostawaliśmy na asfalcie i to raczej była dobra decyzja, sądząc po jeziorkach które można było obserwować po lewej i prawej stronie drogi. Nawet nadjordańskie bagienka były dziś bardziej okazała niż zwykle.

Mimo nędznego startu już w Łubniach średnia dobiła 26kmh. Jak się potem okazało nie miałą na takim poziomie pozostać, bo były miejsca w których wiał dość silny wiatr, oczywiście, żeby urozmaicić wycieczkę wiał zawsze w twarz ;-) no bo innego wiatru się tak nie rejestruje, a już na pewno nie opowiada się o nim z taką przyjemnością.

Popas w Bolesławcu to standard, tradycja zjazdu niewłaściwą stroną także została dopełniona.

Przejęcie sadyby mafii bolec ;-) © badas

Prawdopodobnie ze względu na wiatr, a być może z rosnącej amicji w dziedzinie dystansu jaki powinien zostać pokonany dodaliśmy trochę terenu do trasy. Odcinek między Stoigniewem a LAskami miał dać tytuł całej wyprawie. Ogólnie droga pokryta w większej części błotem, w tej jeszcze większej błotem przypominającym konsystencją jakiś turbo obornik czy coś ;-) Ogólnie gówniana droga, przez co wpis miał dostać tytuł gówniana masakra... ale jednak była to super przejażdżka i nie wypada rzucać kałem w tytule.

Żułąwy Pratwiane © badas

Jakimś cudem las między Komorznem a Proślicami nie zamienił się w bagno i udało się przezeń w miarę sucho przejechać, oczywiście zachowując tempo bezpieczne pod kątem odrywania się błota w kierunku twarzy, tego staraliśmy się uniknąć. Proślice to już oczywisty kierunek - zalew. Aż do zalewu w sumie miałem czystą kurtkę, te pare grudek na rękawie pewnie by się odkruszyło. Ale jak to mam w zwyczaju w znajomym terenie nie jeżdżę tak ostrożnie. No i już pierwsza zalewowa kałuża potraktowała mnie błotem po twarzy... Jednak miło było suszyć to błoto leżąc sobie na molo w promieniach słońca.

Wszędzie dobrze, ale na molu najlepiej © badas

Typowo na bikestats ;-) © badas

Super przejażdżka, ja chcę jeszcze raz.

Trasa:
Byczyna -> Borek -> Łubnice -> Dzietrzkowice -> Kolonia Dietrzkowice -> Jeziorko -> Wójcin -> Kolonia Bolesławiec -> Bolesławiec (popas pod wieżyczką) -> Podbolesławiec -> Opatów -> Łęka opatowska -> Lipie -> Stoigniew (gówniana masakra) -> Laski -> Kuźnica Trzcińska -> zapomniałem nazwy tej wioski -> Komorzno -> Proślice (wokół zalewu) -> Polanowice -> Byczyna

Molo po zimie © badas

Na molo © badas

Na budowli hydrotechnicznej © badas

Zupełnie się tego nie spodziewałem. Podczas wczorajszej przejażdżki oglądałem drogi którymi dzisiaj miałem jeździć. W większości były we wspaniałym stanie. Przejechane trantorem, zmrożone, lekko przyprószone śniegiem. Warunki wprost idealne do sunięcia wśród zasp, przez pola i lasy. Dzisiaj miało być przejechane ze 30km.

Przejechałem się tylko dookoła zalewu. Jednak miałem poważne wątpliwości czy aby na pewno jadę dookoła a nie środkiem. Temperatura znacznie powyżej zera sprawiła, że zrobiło się dzisiaj niesamowicie mokro. Właściwie to nawet drogami można było pływać kajakiem zamiast rowerem. Przez Polanowice płynęła wspaniała rzeka. Koleini z minuty na minutę wzbierały. Tworzyły się piękne fale. To był jednak dopiero początek. O ile woda jest stosunkowo nieprzyjemna, ale dało się jechać, nawet jeżeli trzeba było koleiną. Natomiast drogi polne wokół zalewu. Powiem tam, to one zasponsorowały dzisiejszą średnią prędkość. Ledwo dało się ujechać. Było mniej więcej tak lekko jak w głębokim i bardzo sypkim piasku. Cały byłem mokry po paruset metrach. Od potu oczywiście.

Jutro przerwa, ciuchy się piorą. W sobote już nie ma ferii... Oby kolejna przejażdżka była jak najszybciej i jak najszybsza, bo tegoroczna średnia wygląda gorzej jak źle ;-)

Witam po niesamowicie długiej przerwie. Parę wpisów wcześniejszych powinienem dodać, może jakieś dodam, ale ich sumaryczny przebieg nie wart jest wspominania. Główną przyczyną mojej przydługawej absensji był kapeć, przedłużający się ekstremalnie ciężki semestr, no i ciepła klucha się ze mnie zrobiła. Wstyd się przyznać, ale nawet tramwajem zacząłem jeździć w tę wspaniałą zimę jaka nas nawiedziła.

Tyle wstępu musi wystarczyć.

Co do dzisiejszego wyjazdu. Jadąc do domu na przykrótkie ferie (całe 3 dni w domu) złapałem katar, zapewne winne jest pkp. Pkp zawsze jest winne, szczególnie że opóźnienie było. No a jak najlepiej udrożnić drogi oddechowe? Tak, postanowiłem powalczyć z przeziębieniem poprzez jazdę na rowerze. Orzeł 7 aż błagał o pokręcenie przez chwile łańcuchem. Drogi w okolicy niestety w większości posolone. Temperatura w okolicach zera. Tym sposobem wyeliminowałem znaczną część możliwości przejażdżki, szkoda mi napędu który jeszcze jest w dobrym stanie, bo 2009 był jaki był słabiutki. Pojechałem po najmniejszej linii oporu, do Zbycha i spowrotem, sprawdzając po drodze pare opcji na jutrzejszą przejażdżkę.

Tutaj fotki wkleje jak będe miał lepszego neta... i oczywiście jak nie zapomne. Drogi były całe białe. Ogólnie jedzie się bardzo dobrze aż do momentu jak nie napotka się kolein. Koleiny są zue. Lodowe koleiny z ultra wysokimi ścianami są bardzo złe.

Co mi się dzisiaj najbardziej podobało. Ogrom dziczyzny który podstawiał się pod obiektyw. Gdybym miał lepszy refleks i mniej opatulony aparat (owinąłem go w co tylko się dało, żeby nie ucierpiał przy moim upadku). Szkoda że słonko dzisiaj nie poświeciło, bo bym coś pokombinował pewnie ze światłocieniem, a tak to nic mi się ciekawego nie udało uchwycić na fotkach.

Śniegowe trophy, na dobre zakończenie roku.